Öğretmenin Tarafı, Tarafsızlıktan Yana Olmalı

Öğretmenin tarafsızlığı, mesleki etik açısından büyük önem taşımaktadır. Tarafsız olmak için, insanların duygularını ve inançlarını değil aklını ve vicdanını kullanması gerekmektedir. Eğitimde kişisel inanç ve tutumların işin içine girme durumu vardır. Öğretmenler okulda sorumlu olduğu programın yanı sıra kişisel görüş ve değerlerini de öğrencilere benimsetmeye çalışabilir. Öğretmenlerin bu tür yanlı davranışlardan kaçınması gerekmektedir. Özellikle dinsel ve politik inançlar, öğretmenin tarafsızlığının önüne geçebilmektedir. Bu durumu engellemek için öğretmenler  meslek etiğine uymalı ve mesleklerine duydukları saygıdan dolayı tarafsızlık ilkesini okullarda, sosyal çevrelerinde uygulamalıdırlar.

Öğretmenler okulda ve  sosyal ilişkilerinde siyasi davranamazlar. Gerek okuldaki öğrencileri gerekse sosyal çevrelerindeki bireyleri fikirlerine ve inançlarına göre yargılayamazlar. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda memurların siyasi partiye üye olamayacağı ve siyaset yapamayacağı da bildirilmektedir. Bu kanun da öğretmenlerin de siyasi görüşlerini okulun dışında bırakması gerektiğini göstermektedir. Öğretmenlerin amacı gelecek nesilleri sağlıklı ve ülkesine faydalı olabilecek şekilde yetiştirmektir. Tebeşir kokulu sınıfları siyasi görüşlerini ve kendi inançlarını benimsetmek amacıyla kullanamazlar. Öğrencilerini inanışları, siyasi görüşleri ve dini görüşleri gibi durumlarla değerlendiremezler. Öğretmenler, okul kapısının dışında görüşlerini bırakmalıdırlar ve öğrencilere olması gereken, programda belirtilen eğitimi vermelidirler. Birlik ve beraberliğe ihtiyacımız olduğu şu sıkıntılı dönemlerde öğretmenlerin birleştirici olması gerekmektedir. Çünkü öğretmenler sevgi, saygı, hoşgörü, güven gibi güzel davranışları topluma yaymakla görevlidir. Öğretmenlerin tarafsız olarak barış ortamı oluşturmak yerine karışıklık çıkarma çabasında olması öğretmenlik etiğine yakışmayan ve doğru olmayan bir davranıştır. Öğretmenler, öğrencilerin kafasına birtakım ideolojileri sokmak yerine sorumlu olduğu işini yapıp sınıfın kapısından gönül rahatlığı ile çıkmalıdır. Her zaman doğruları kendi siyasi görüşlerini ve dini inançlarını katmadan öğrencilerine aktarmalıdır öğretmen. Eğitim işi insanların etkileşim içinde olduğu bir iştir. Öğretmenin bu işi yaparken kendi vicdan muhasebesini yapması gerekmektedir. Öğretmen siyaset adamı değil, toplumu eğitmek gibi kutsal bir görev üstelenen dürüst bir kişidir.

Öğretmen tarafsız olmalı ve toplumun her kesiminden herkesin güvenini kazanmalıdır. Siyaset yaparak ve inançlara göre taraf tutarak davranan öğretmen toplumdaki insanların güvenini kaybeder ve mesleğinin gerektirdiği tarafsızlık ilkesinden sapar. Öğretmen gerek okulda gerek sosyal yaşamında insanları inançlara göre ayrıştırıcı değil birleştirici olmalıdır. Öğretmenlerin tarafsız olması yani siyasi görüşleri ve kişisel inanışlarını eğitim hayatlarından ve sosyal çevrelerinden uzak tutmaları gerekmektedir. Sonuç olarak geleceğimizi inşa eden öğretmenlerin ayrıştırıcı değil birleştirici olmaları ve tarafsızlık ilkesini her zaman uygulamaları gerekmektedir.